"Αθηνά", εξισώσεις με κολλέγια, διοικητικοί....

Η πραγματικότητα της πολιτικής του κεφαλαίου, των αδιάκοπων περικοπών σε μισθούς, συντάξεις, πρόνοια επηρεάζει σε τραγικό βαθμό τόσο το χώρο της εργασίας, όσο και το χώρο του Πανεπιστημίου. Στόχος τους η υποβάθμιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και η ένταξη των μελλοντικών εργαζομένων στο μεγάλο χωνευτήρι της χαμηλόμισθης ή απλήρωτης εργασίας με την προϋπόθεση της γνωστικής εξειδίκευσης.

Εξίσωση των ΑΕΙ-ΤΕΙ με τα ιδιωτικά κολλέγια

Όταν το 2006 και το 2007 η τότε κυβέρνηση Καραμανλή επιχειρούσε με νόμο – Πλαίσιο και αναθεώρηση του άρθρου 16 (περί δημόσιας και δωρεάν Παιδείας) την εξίσωση αυτή, βρήκε μπροστά της ένα τεράστιο φοιτητικό κίνημα που με τη στήριξη της κοινωνίας, πέτυχε μεγαλειώδεις νίκες (την μη αναθεώρηση του αρ.16). Σήμερα, η νέα κυβέρνηση στην προσπάθεια να ετοιμάσει την νέα γενιά εργαζομένων-δούλων, με διάταξη μέσα από το Μνημόνιο 3, παρακάμπτοντας τους πάντες και τα πάντα και εξισώνοντας την αξία των πτυχίων των ΑΕΙ-ΤΕΙ με εκείνα των ιδιωτικών κολλεγίων. Ανοίγει λοιπόν την πόρτα στα ιδιωτικά ιδρύματα, στην πλήρη απαξίωση της ακαδημαϊκής γνώσης συνδέοντάς την οργανικά και χυδαία με την αγορά εργασίας και εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς (δίδακτρα, ελλιπής γνώση με στόχο την επί πληρωμή συνεχή επιμόρφωση).
Αναφορικά με το θέμα της εξίσωσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι αναβαθμίζεται το ιδιωτικό πτυχίο, σε βαθμό τέτοιο όπου ένας φοιτητής που έχει τελειώσει οικονομικά στο NY College θα έχει ανάλογης αξίας πτυχίο με έναν φοιτητή που έχει τελειώσει ΑΣΟΕΕ! Και όλα αυτά με υπουργική απόφαση!

05/12: Πλαίσιο Αριστερής Ενότητας ΕΜΜΕ για τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου

Πλαίσιο Αριστερής Ενότητας ΕΜΜΕ για τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου

2008-2012, έχουν περάσει 4 χρόνια από την δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου και μέσα σε αυτά έχουν συμβεί πολλές αλλαγές. Ίσως για κάποιους η υπόθεση αυτή φαίνεται κάπως γραφική, αλλά δεν είναι. Η εξέγερση του Δεκέμβρη, όπως ονομάστηκε, αποτέλεσε την αρχή, την αρχή των κινητοποιήσεων και ταυτόχρονα της ολοένα αυξανόμενης καταστολής που δέχεται όποιος τολμάει να διαδηλώσει για τα δικαιώματά του, καθώς πλέον θεωρείται «επικίνδυνος». Τι να κάνουμε όμως που η εξέγερση αποτελεί πλέον αναγκαιότητα, καθώς είναι οι ίδιες οι καταστάσεις που σε φέρνουν στο οριακό σημείο ή να παλέψεις ή να χάσεις τα πάντα. Τελευταία όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει τον πρώτο δρόμο και αυτό είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο από το αστικό μπλοκ εξουσίας.

Βλέποντας τις ενέργειες της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, είναι ξεκάθαρο ότι φοβούνται την οργή της κοινωνίας που έχει αρχίσει να εξεγείρεται. Πώς αλλιώς εξηγείται η πρωτοφανής και επικίνδυνη λογοκρισία την οποία παρατηρήσαμε και ολοφάνερα πλέον το τελευταίο διάστημα; Για ποιο λόγο η τόσο έντονη επίθεση εναντίον του Κ. Βαξεβάνη, ο οποίος δημοσίευσε αδιάψευστα στοιχεία που πλήττουν το κεφάλαιο και τα οποία έπρεπε να έχουν δημοσιευθεί από καιρό; Ποιος ο λόγος που κόπηκε στον αέρα η ζωντανή εκπομπή του Αρβανίτη και της Κατσίμη στη ΝΕΤ, οι οποίοι τόλμησαν να πουν την αλήθεια γύρω από τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ και να αναδείξουν την πολιτική ευθύνη του υπουργού Ν. Δένδια; Γιατί αυτή η απεγνωσμένη προσπάθεια να καλύψουν την αλήθεια;
Όλα αυτά γιατί το αστικό μπλοκ εξουσίας συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, καθώς βλέπει τα κινήματα και τις αντιστάσεις της κοινωνίας ολοένα να αυξάνονται, γεγονός που πολιτικά εκφράζεται με την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα άνοδο της αριστεράς και τη ρεαλιστική πιθανότητα σχηματισμού αριστερής κυβέρνησης.