Μένουμε εδώ και αγωνιζόμαστε
για το Πανεπιστήμιο και την κοινωνία των αναγκών μας
Ήδη από την ψήφιση και την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου, αλλά και πιο έντονα με τη συνέχιση της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η κοινωνία βιώνει την πιο σκληρή επίθεση των τελευταίων ετών. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, χαράτσια, ανεργία, κατάρρευση κοινωνικού κράτους, πλήρης κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και η όξυνση της καταστολής και η ποινικοποίηση κάθε μορφής αντίστασης συνθέτουν ένα ασφυκτικό σκηνικό για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
για το Πανεπιστήμιο και την κοινωνία των αναγκών μας
Ήδη από την ψήφιση και την εφαρμογή του πρώτου Μνημονίου, αλλά και πιο έντονα με τη συνέχιση της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, η κοινωνία βιώνει την πιο σκληρή επίθεση των τελευταίων ετών. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, χαράτσια, ανεργία, κατάρρευση κοινωνικού κράτους, πλήρης κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και η όξυνση της καταστολής και η ποινικοποίηση κάθε μορφής αντίστασης συνθέτουν ένα ασφυκτικό σκηνικό για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Απέναντι σε όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκαν πολύμορφες κοινωνικές κινητοποιήσεις, από τις μαζικές απεργιακές διαδηλώσεις και παρελάσεις μέχρι το κίνημα των πλατειών και τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών. Η ριζοσπαστικοποίηση αυτή, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα που προκύπτει για την αριστερά να παίξει καθοριστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις του μέλλοντος, δημιουργούν προοπτικές ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται και της εξαθλίωσης που αυτές παράγουν.
Ειδικά, οι νέοι και οι νέες βρίσκονται στο επίκεντρο της επίθεσης, αντιμετωπίζοντας αδιέξοδα στην καθημερινότητά τους, κάτι που ισχύει όχι μόνο για τους φοιτητές, αλλά και για τους μαθητές (υποσιτισμός, έλλειψη προσωπικού και υποδομών στα σχολεία, σχολική διαρροή) και τους νέους εργαζόμενους (6 στους 10 νέους είναι άνεργοι, ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, μετανάστευση).
Ειδικά, οι νέοι και οι νέες βρίσκονται στο επίκεντρο της επίθεσης, αντιμετωπίζοντας αδιέξοδα στην καθημερινότητά τους, κάτι που ισχύει όχι μόνο για τους φοιτητές, αλλά και για τους μαθητές (υποσιτισμός, έλλειψη προσωπικού και υποδομών στα σχολεία, σχολική διαρροή) και τους νέους εργαζόμενους (6 στους 10 νέους είναι άνεργοι, ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, μετανάστευση).