Περί PSI το ανάγνωσμα…
Τι είναι όμως το περιβόητο PSΙ;
Το ρητό «ας τον τρελό στην τρέλα του» θα μπορούσε μόνο να ταιριάξει με την αδιανόητη χαρά η οποία συνοδεύτικε από την «επιτυχή» έκβαση του PSI το βράδυ της 10ης Μαρτίου. Το PSI παρέχει τον καλύτερο φερετζέ στην αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης, καθώς με πρόσχημα ότι η χώρα πλέον σώθηκε -ύστερα από τη μεγαλοψυχία των εταίρων να «αφαιρέσουν από τις πλάτες των Ελλήνων 107 δις. ευρώ χρέους»- θα επιβάλλουν πιο άνετα τα νέα μέτρα που βρίσκονται καθ’ οδόν….
Τα αρχικά PSI σημαίνουν private sector involvement και ο όρος αναφέρεται στην συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων και αντιτίθεται στο ΟSI (official sector involvement)- η αλλιώς συμμετοχή του δημοσίου τομέα.
Ο ιδιωτικός τομέας περιλαμβάνει τις τράπεζες (πέρα από τις κεντρικές της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας), τα φυσικά πρόσωπα (ιδιώτες επενδυτές) και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Οι πρόθυμοι να συμμετάσχουν εθελοντικά στο haircut των ελληνικών ομολόγων άγγιξαν το 85,5%. Ωστόσο με την ενεργοποίηση των CACs (των ρητρών συλλογικής δράσης, που καθιστούν το PSI υποχρεωτικό) η συνολική συμμετοχή θα φθάσει στο 95,7%, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών.
Το PSΙ προβλέπει μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 105 δισ., μείωση των δαπανών για την εξόφληση τόκων επί του δημοσίου χρέους (κανένας λόγος για μισθούς και συντάξεις), και επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που θα υλοποιηθεί από τα περίπου 50 δισ. ευρώ που θα έχει διαθέσιμα το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Σημειώνεται ότι η αρμόδια επιτροπή της Διεθνούς Ένωσης Swaps και Παραγώγων (ΙSDA) στην ανακοίνωσή της επισημαίνει πως η ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης (CACs) συνιστά πιστωτικό γεγονός, κοινώς ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
«Δίνεται μία δεύτερη ευκαιρία στη χώρα, για να επαναδιεκδικήσει δυναμικά το μέλλον της», τονίζει ο Υπ. Οικονομικών, στον απόηχο του PSI.
Το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων, όμως αφαιρεί από τα ασφαλιστικά ταμεία περί τα 12 δισ. ευρώ, γεγονος το οποίο θα έχει άμεση καταστροφική επίπτωση στα αποθεματικά των Ελλήνων φορολογουμένων. Εν ολίγοις, έρχεται νέο μαχαίρι σε μισθούς και συντάξεις, νέα αντιλαϊκά μέτρα από το καλοκαίρι, αποδεικνύοντας έτσι τη φαυλότητα της πολιτικής τους.
Σημειωτέον η κυβέρνηση προανήγγειλε ποινές για τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν συμμετείχαν εθελοντικά στο κούρεμα… Τα λόγια είναι περιττά. Μετά από όλα αυτά, πως εν τέλει θα αποφύγουμε το «λουκέτο»;
Η διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους υπό αυτούς τους όρους εξασφαλίζει παράλληλα τουλάχιστον 50 δις. ευρώ για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Κοινώς πάλι επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τις φίλες τους τις τράπεζες, οι οποίες –τι κι αν συμμετείχαν στο PSI- πάλι κερδισμένες θα βγουν, στις πλάτες του λαού.
Στο μεταξύ, παρά τις εξαγγελίες περί πλεονάσματος και ανάπτυξης το 2012 η ύφεση έφτασε 7,9% το τέταρτο τρίμηνο του 2011 (7% στο έτος), γεγονός που αποδεικνύει ότι αποκλείεται να εισέλθουμε στο άμεσο μέλλον, και όσο εξακολουθεί η πολιτική αφαίμαξης του λαού, σε φάση ανάπτυξης.
Το πώς θα αποζημιωθούν οι ομολογιούχοι φυσικά πρόσωπα που μετείχαν στο PSI είναι ένα εύλογο ερώτημα, στο οποίο ο κ. Βενιζέλος αρνείται επανειλημμένα να απαντήσει, παραπέμποντάς μας στις Βρυξέλλες…
Η δεύτερη βασική απορία συνίσταται στο πώς θα ασκηθεί εθνική δημοσιονομική πολιτική καθώς προτεραιότητα είναι η αποπληρωμή των τόκων στους δανειστές. Πλέον είναι παραπάνω από σαφές ότι τα χρήματα των πακέτων διάσωσης δεν χρησιμοποιούνται για μισθούς και συντάξεις, αλλά για την αποπληρωμή των τοκοχρεολυσίων του χρέους προς τους δανειστές μας, οι οποίοι αποτελούν «κορώνα στο κεφάλι» της συγκυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι τουλάχιστον 404 δισ. ευρώ έχουν πληρωθεί από το 2000 για τοκοχρεολυτικές δόσεις.
Ο κόσμος καίγεται και το ΠΑΣΟΚ χτενίζεται…
Και μέσα στην χαρά των πανηγυρισμών για το PSI το ΠΑΣΟΚ πραγματοποιεί Εθνική Συνδιάσκεψη για την ανάδειξη των υποψηφίων αρχηγών του. Έκπληξη προκάλεσε με την ομιλία του ο απερχόμενος πρόεδρος Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος όχι απλά δεν ζήτησε συγγνώμη για την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί η χώρα αλλά υπεραμύνθηκε των επιλογών και των πολιτικών του ΠΑΣΟΚ λέγοντας πως «η Ελλάδα βούλιαζε όταν την παραλάβαμε, καταφέραμε με πολλές θυσίες να μην βουλιάξει».
Για να συμπληρωθεί η επιτυχία της παραπάνω δήλωσης ο πρωθυπουργός Παπαδήμος με διάγγελμά του χαρακτήρισε «σημαντική και ιστορική επιτυχία» τη συμφωνία για το PSI καθώς και ότι «για πρώτη φορά αφαιρούμε χρέος από τις πλάτες των πολιτών».
Στον κόσμο του και ο Σαμαράς…
Από την άλλη μεριά ο έτερος Καππαδόκης της συγκυβέρνησης ο Σαμαράς κάνοντας την υπέρτατη κωλοτούμπα των τελευταίων ημερών να υποστηρίξει και να ψηφίσει το Μνημόνιο 2, απορρίπτει μετα βδελυγμίας το ενδεχόμενο νέας συγκυβέρνησης και επιδιώκει την αυτοδυναμία στις ερχόμενες εκλογές, συγκρίνοντας εαυτόν με «με τον Φραγκλίνο Ρούσβελτ ως τον Κάρολο Ντε Γκωλ κι τη Μάργκαρετ Θάτσερ ως το Φρανσουά Μιτεράν». Με βάση το παράδειγμα τους –λέει- «έγιναν όλες οι κρίσιμες ανατροπές σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, με κόμματα που είχαν μεγάλη αυτοδυναμία».
Είναι πραγματικά να απορεί κανείς με τους ιθύνοντες για την σιγουριά τους πως κάνουν το καλύτερο τη στιγμή που η επίσημη ανεργία για τον περασμένο Δεκέμβριο ανέβηκε στο 21%, τη στιγμή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν καθημερινά στα συσσίτια, που δεν μπορούν τα πληρώσουν τα κάθε λογής χαράτσια και τους φόρους, τα οποία θα πολλαπλασιαστούν από τον Ιούνιο εν αναμονή των νέων μέτρων και που τα λουκέτα σε σχέση με πέρσι έχουν αυξηθεί κατά 30%.
Η αγανάκτηση του κόσμου για τα όσα καλείται να αντιμετωπίσει καθημερινά δεν συγκρατείται πλέον και εκφράζεται προς κάθε κατεύθυνση, πρόσφατα παραδείγματα το γιαούρτωμα του τραγουδιστή Γ.Νταλάρα αλλά και αυτό στον Υπ. Οικονομικών Ευ.Βενιζέλο μέσα στην αίθουσα της Συνδιάσκεψης.
Όλα τα παραπάνω αλλά και η καθυστέρηση των εκλογών, που αν και η ημερομηνία τους κάπως διακρίνεται στον ορίζοντα παρόλα αυτά δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν, δημιουργούν ένα μείγμα ανασφάλειας και φόβου που στόχο έχει την αποτροπή από την διεκδίκηση των όσων μας ανήκουν. Δεν μας σώζουν οι πολιτικές τους όσο και αν το βροντοφωνάζουν. Το μόνο πράγμα που πετυχαίνουν είναι να μας ρίχνουν βαθύτερα στην ύφεση ενώ βγάζουν τις τράπεζες και τους εαυτούς τους αλώβητους από την κρίση.
Ο λαός το έδειξε και με το πλήθος των κινητοποιήσεων της 12ης Φεβρουαρίου πως απαιτεί όχι μόνο εκλογές αλλά και μια άλλη διέξοδο από την κρίση που θα βάζει μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας.
Καλούμε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες των ΕΜΜΕ να βρεθούμε μαζί με τους εργαζόμενους, τους ανέργους, με όλο το πληττόμενο λαό στους αγώνες που έρχονται, στο πανεπιστήμιο, στις γειτονιές, στους δρόμους, στις πλατείες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου