…Να κάνουμε την 1η Μαΐου 2012 ημέρα αντίστασης και ανατροπής…

…Να κάνουμε την 1η Μαΐου 2012 ημέρα αντίστασης και ανατροπής…

Περί  τα 126 χρόνια μετά την μαζικότατη απεργιακή εξέγερση στο Σικάγο,  η Πρωτομαγιά παραμένει το 2012 πιο επίκαιρη από ποτέ. 

1η Μαΐου 1886…

Η αποκορύφωση των απεργιακών κινητοποιήσεων του 19ου αιώνα πέτυχε, παρά την βίαιη επίθεση του κρατικού μηχανισμού καταστολής, που την έπνιξε στο αίμα. Με όπλο τη συγκροτημένη πάλη κατακτήθηκε το δικαίωμα του 8ώρου, στα πλαίσια της ανθρώπινης εργασίας. Το Σικάγο απέδειξε τι μπορούν να καταφέρουν οι ταξικοί αγώνες, οι αγώνες μας! Ο αγώνας της 1ης Μαΐου του 1886 οφείλει να αποτελεί παράδειγμα για τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε, για την πάταξη της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο.

1η Μαΐου 2012…

Δύο χρόνια έχουν συμπληρωθεί από την υπογραφή του Μνημονίου, το οποίο στοχεύει να   υποθηκεύσει το μέλλον του λαού, υπέρ των επιταγών του κεφαλαίου. Η εργασιακή πραγματικότητα σχεδόν ενάμιση αιώνα μετά το Σικάγο, έρχεται να δικαιώσει τα αιτήματα του τότε στο σήμερα. Ο ταξικός αγώνας μαίνεται, υπό τη βαρύνουσα σκιά της εργασιακής  ζούγκλας, την οποία αντιμετωπίζει καθημερινά ο εργαζόμενος (και εξαιτίας τους άνεργος) λαός.

Με σκοπό την ικανοποίηση των τοκογλυφικών ιδρυμάτων και τραπεζιτών -με τους οποίους το νεοφιλελέυθερο, μνημονιακό μέτωπο επιθυμεί και επιχειρεί να μας  «δέσει»- υφιστάμεθα καθημερινά την βίαιη αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου. Το σκηνικό συνθέτουν τα μέτρα υποτίμησης της ανθρώπινης εργασίας, με μειώσεις μισθών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων -και επένδυση σε ατομικές- να «φιγουράρουν» στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Κι όμως, όπως, όλοι πλέον γνωρίζουμε η επίθεσή τους  δεν σταματάει εδώ. 

ΠΑΣΟΚ-ΝΔ διεκδικούν την ψήφο μας στις 6 Μαΐου, έχοντας ήδη συμφωνήσει από κοινού για την ατζέντα των νέων αντιλαϊκών μέτρων που θα λάβουν τον Ιούνιο  –είτε ο ένας, είτε ο άλλος, ή και οι δυο μαζί. 

Ζητούν να τους εμπιστευτούμε το μέλλον μας, όταν επιχειρούν να διαλύσουν το παρόν μας.

Η απάντηση που θα λάβουν όμως θέλουμε να τους απογοητεύσει!

Όπως σε κάθε αγώνα, έτσι και στις 6 Μάη,  πρόταγμά μας θα είναι η διεκδίκιση του μέλλοντός μας, η αμφισβήτηση της πολιτικής τους, η απαξίωση απέναντι στην καθεστηκύια τάξη.

Καλούμαστε να δώσουμε μια ψήφο, όχι αγανάκτησης, αλλά ανατροπής και εμπιστοσύνης σε έναν άλλο συσχετισμό δύναμης!  

Θα μας βρουν μπροστά τους!!!


Σήμερα το αίτημα για ενότητα της Αριστέρας και των ριζοσπαστικών δυνάμεων είναι πιο κρίσιμο από ποτέ. Οφείλουμε να δείξουμε την πλήρη απαξίωσή μας στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους  ή/και  τον «αντιμνημονιακό» λόγο τους. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από το μνημόνιο η χρεοκοπία. Πρέπει να στρέψουμε τους συσχετισμούς της ταξικής πάλης υπέρ μας, υπέρ του λαού, των εργαζομένων, των φοιτητών – υπέρ όλων των βαλλόμενων κοινωνικών ομάδων. 

Να τους ανατρέψουμε πριν γίνει το αδιανόητο, αυτονόητο.

Όσο προτάσσουν το φόβο, τόσο θα αγωνιζόμαστε για την ελπίδα!