ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ(;;;) ΚΟΡΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου μάλλον σημαίνει για κάποιες δυνάμεις ότι πρέπει να ξαναβρούν το ρόλο τους μετά από ένα μεγάλο διάστημα ανυπαρξίας. Η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, πρώτη δύναμη στα ελληνικά Πανεπιστήμια, απελευθερωμένη από τον παλιό της ρόλο ως υπηρέτη της μνημονιακής πολιτικής, προσπαθεί να κάνει μια δυναμική επανεμφάνιση. Ωρυόμενη για την υποτιθέμενη διάλυση των Πανεπιστημίων, λόγω της δέσμευσης των ταμειακών διαθεσίμων, όχι μόνο καταγγέλλει την ενέργεια αυτή, αλλά καλεί και τον κόσμο να βγει στους δρόμους!

Το ζήτημα των αποθεματικών για εμάς είναι διακύβευμα και σίγουρα δεν μπορεί να προσεγγίζεται με λασπολογία, ψέματα και ασύστολη κινδυνολογία. Αυτή η προσέγγιση πιο πολύ αποτελεί μια μικροπολιτική προσέγγιση εν όψει εκλογών, παρά μια προσπάθεια το φοιτητικό κίνημα να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο και να βάλει τις δικές του κόκκινες γραμμές. Σε ένα δύσκολο σημείο της διαπραγμάτευσης, δική μας κόκκινη γραμμή είναι η επιμονή στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, στην παιδεία, τους μισθούς και τις συντάξεις, τα κοινωνικά δικαιώματα, ως απόλυτη προτεραιότητα απέναντι στην εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειστών. Οι συλλογικοί αγώνες του φοιτητικού κινήματος, οφείλουν να θέτουν την Παιδεία ξανά στο προσκήνιο, ξεκινώντας από την αξιοποίηση των αποθεματικών από τα ίδια τα ιδρύματα, με βάση των δικό τους δημοκρατικό σχεδιασμό υπό το πρίσμα των κοινωνικών αναγκών. 

Η κατάθεση του πρώτου νομοσχεδίου, αναίρεσης της μνημονιακής κατάντιας του Πανεπιστημίου φαίνεται να φέρνει σε αμηχανία τους συναδέλφους της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ. Μάλλον η ΔΑΠ ξέχασε τα πέντε χρόνια μνημονιακής πολιτικής, το τί συνέπειες είχαν για το Πανεπιστήμιο, το συντριπτικό κούρεμα των αποθεματικών με το PSI (για λόγους άσχετους με τη λειτουργία τους) και κυρίως την δική της αντιδραστική στάση μέσα στους συλλόγους, προκειμένου να μην απολογηθεί για την καταστροφή που προκάλεσαν οι πολιτικές της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Μάλλον επίσης ξέχασε την στάση που κράτησε η ίδια στους αγώνες μέσα στο πανεπιστήμιο ενάντια στην νεοφιλελεύθερη αναπροσαρμογή του (σχέδιο Αθήνα Ι – ΙΙ, ν/σ Διαμαντοπούλου Αρβανιτόπουλου, απολύσεις διοικητικών) υποστηρίζοντας στο σύνολό της αυτή την λογική όπως φαίνεται και από τις θέσεις της για τα ιδρύματα στο «παιδεία 2020». Βέβαια, οι λογικές αυτές που εξυπηρετεί δεν εξαντλούνταν μόνο στην υποστήριξη των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και στις πάγιες πρακτικές που ακολουθεί στην παρέμβασή της στις σχολές με πελατειακά δίκτυα, μπράβους, σπάσιμο συλλογικών διαδικασιών.

Ως Αριστερή Ενότητας θα θέλαμε να τους υπενθυμίσουμε δύο σημεία: Το πρώτο είναι ότι το σάπιο σύστημα που υπηρετούσαν, έχει ηττηθεί μέσα από τους αγώνες του κόσμου και της εργασίας και καμία επικοινωνιακή ντρίπλα και εμπρηστική ανακοίνωση δεν αποτελεί εξιλέωση για την πολιτική δύναμη με την μεγαλύτερη ευθύνη για την διάλυση του Πανεπιστημίου. Το δεύτερο είναι ότι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, διαθέτουν διαδικασίες μέσα από τις οποίες συζητάνε, αγωνίζονται και υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Με αυτές τις διαδικασίες η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν είχε ποτέ καμία σχέση και αυτές ακριβώς τις διαδικασίες θέλουμε εμείς να αξιοποιήσουμε για να δώσουμε τη μάχη της γενιάς μας για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑ ΑΠΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Η αυξανόμενη αστυνομική παρουσία των τελευταίων ημερών στο χώρο του προαυλίου της πρυτανείας, που αποτελούσε ήδη καταπάτηση του πανεπιστημιακού χώρου έφτασε στο αποκορύφωμά της σήμερα το πρωί μετά τις νέες εξελίξεις με την εκκένωση της πρυτανείας του ΕΚΠΑ από δυνάμεις της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, οδηγώντας στην πρώτη ολοκληρωτική άρση ασύλου. Η πρυτανεία του ΕΚΠΑ βρισκόταν υπό κατάληψη από άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου με κεντρικό αίτημα την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ.

Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός αυτό ειδικά σε μια περίοδο που γίνεται προσπάθεια να σπάσει το προηγούμενο καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιβλήθηκε από τις κυβερνήσεις των προηγούμενων χρόνων και που προσπαθούσε να καταστήσει την καταστολή και τον αυταρχισμό καθημερινότητα για το πανεπιστήμιο. Ειδικά, σήμερα ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου καθώς και των τροπολογιών το σύνολο των οποίων ανταποκρίνονταν στα αιτήματα τόσο της απεργίας πείνας όσο και του κινήματος αλληλεγγύης θεωρούμε ότι η επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων ήταν ακατανόητη. Κρίνεται μάλιστα ιδιαιτέρως προβληματικό το ότι το γεγονός αυτό συμπίπτει με την επαναφορά στο δημόσιο διάλογο του στόχου για νομοθετική επανακατοχύρωση του ακαδημαϊκού ασύλου, μετά την νομοθετική του κατάργηση από το Ν. Διαμαντοπούλου ο οποίος, ωστόσο, έμεινε απονομιμοποιημένος στα μάτια της φοιτητικής κοινότητας μέσα από τις αλλεπάλληλες καταγγελτικές προς αυτόν αποφάσεις των συλλογικών οργάνων των φοιτητικών συλλόγων. Μόλις χθες Πέμπτη 16/4 ήρθε στη δημοσιότητα το νέο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που προβλέπει μεταξύ άλλων την αναγνώριση του ακαδημαϊκού ασύλου ως απαραίτητου συμπληρώματος της προστασίας του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία επιτρέποντας, με τον τρόπο αυτό να συμπεριλαμβάνονται στην προστατευτική του ισχύ όχι μόνο οι φοιτητικοί αλλά εν γένει οι κοινωνικοί αγώνες. Θεωρούμε, λοιπόν, την επιλογή άρσης του ασύλου, ως μια μεγάλη υποχώρηση εκ μέρους της κυβέρνησης στις πιέσεις μιας συντηρητικής αφήγησης που αναπαράχθηκε στο έπακρον από τα κανάλια της διαπλοκής και την ακροδεξιά αντιπολίτευση όλων των αποχρώσεων καθώς και πως οι πολιτικές ευθύνες χαρακτηρίζουν και την πολιτική ηγεσία και τον ίδιο τον υφυπουργό του υπουργείου Προ. Πο Πανούση.

Ως πολιτική συλλογικότητα που παρεμβαίνει στους φοιτητικούς συλλόγους θεωρούμε πως τα ζητήματα που ανακύπτουν στο εσωτερικό και τους χώρους του πανεπιστημίου δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιλύονται με όρους καταστολής αλλά από την ίδια την πανεπιστημιακή κοινότητα. Αυτό, ωστόσο, σημαίνει πως πρέπει να επανεξετάσουμε με σοβαρότητα το πώς οι σύλλογοι θα έχουν πράγματι τον έλεγχο του ασύλου με την έννοια της με δημοκρατικούς όρους οργάνωσης ή/και στήριξης των αγώνων που δίνονται εντός του, είτε φοιτητικών είτε ευρύτερα κοινωνικών παρόλο που δεν καταφέραμε να προασπίσουμε την ουσία του ασύλου είτε απέναντι σε όσους την υποβάθμισαν με τις πρακτικές τους είτε πολύ περισσότερο απέναντι στις δυνάμεις καταστολής. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει το να ανοίξει η συζήτηση για τις δομές οργάνωσης και εκπροσώπησης του φοιτητικού κινήματος ώστε να μπορούμε να εμποδίζουμε στην πράξη οποιαδήποτε σκέψη για άρση του ασύλου.

Προτάσεις της Αριστερής Ενότητας για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Η Αριστερή Ενότητα, ως δίκτυο αυτόνομων αριστερών σχημάτων, μέσω της παρέμβασης και της δράσης της επιδιώκει την αλλαγή των συσχετισμών μέσα στο πανεπιστήμιο και την διάδοση των αξιών της, στο πλαίσιο της συμβολής της στον ευρύτερο κοινωνικό μετασχηματισμό σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. 

Τα σχήματά μας παρεμβαίνουν στον κοινωνικό χώρο των πανεπιστημίων. Ωστόσο οι επεξεργασίες και οι αναλύσεις δεν αφορούν μόνο ζητήματα φοιτητικά και ενδοπανεπιστημιακά, αλλά και επιδιώκουμε μέσω της παρέμβασής μας να κάνουμε κτήμα των Φοιτητικών Συλλόγων ζητήματα που αφορούν την κοινωνία στο σύνολό της, και αγώνες που αναπτύσσονται μέσα σε αυτή. Γι αυτό το λόγο παλεύουμε για την οργανική μας σύνδεση με κοινωνικά κινήματα και διεκδικήσεις, όπως αυτά αναπτύσσονται (μεταναστευτικό, οικολογικά και έμφυλα ζητήματα, ριζοσπαστική οικολογία κτλ) αντιλαμβανόμενες/οι ότι το φοιτητικό σώμα δεν είναι ξένο από την υπόλοιπη κοινωνική κίνηση. Μόνο μέσω αυτής της προσπάθειας σύνδεσης όλων των επιμέρους χειραφετητικών αγώνων μπορούμε να οραματιστούμε μεγάλες ανατροπές και να οικοδομήσουμε μια διαφορετική κοινωνία. 

Η Αριστερή Ενότητα έχει επιλέξει να λειτουργεί μέσω αμεσοδημοκρατικών και αυτόνομων δομών και διαδικασιών, στην βάση της συμμετοχικότητας, της συναπόφασης και της συνυλοποίησης. Για εμάς αυτό δεν σημαίνει μόνο την μη εξάρτησή μας από κομματικούς μηχανισμούς, αλλά και την παραγωγή αυτόνομου πολιτικού λόγου ανάλογα με τις ανάγκες του εκάστοτε κοινωνικού χώρου και της ευρύτερης κοινωνικής κίνησης. Τόσο οι πανελλαδικές όσο και οι κατά τόπους διαδικασίες της Αριστερής Ενότητας βοηθούν στην αλληλεπίδραση μεταξύ των σχημάτων και στην ανταλλαγή εμπειριών και ιδεών για τις πολιτικές μας επεξεργασίες. Στα πλαίσια αυτά τα παρακάτω πεδία διεκδίκησης που περιγράφονται συμπυκνώνουν επεξεργασίες των σχημάτων μας και εξειδικεύονται από αυτά μέσω της κοινωνικής τους γείωσης. 

Κάλεσμα Αριστερής Ενότητας στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αγωνιζόμενους κατοίκους στις Σκουριές

Από τα αμέτρητα κινηματικά μέτωπα και τις αντίστοιχες διεκδικήσεις που άνοιξαν τα αγωνιζόμενα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας τα προηγούμενα χρόνια, η αποτροπή της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές Χαλκιδικής αποτελεί ένα κεφάλαιο που όχι μόνο δεν έχει κλείσει αλλά επανέρχεται με επιτακτικούς όρους στο προσκήνιο. Η διαφύλαξη του δάσους των Σκουριών από τα επιχειρηματικά σχέδια της Eldorado GOLD δεν αποτελεί απλώς ένα αίτημα της τοπικής κοινότητας, η οποία άλλωστε έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για την τύχη της γης στην οποία ζει, αλλά και κάθε αλληλέγγυου/ας σε όλη την επικράτεια που κατανοεί ότι το φυσικό περιβάλλον δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης οποιουδήποτε τύπου κερδοσκόπων.

Η κατάσταση έχει πάρει πλέον απρόσμενη τροπή, όπως δείχνουν και τα τελευταία γεγονότα στην ΒΑ Χαλκιδική. Την περασμένη εβδομάδα, διμοιρίες ΜΑΤ μαζί με εργαζόμενους στην εξόρυξη μεταλλωρύχους επιτέθηκαν με πέτρες και δακρυγόνα σε διαδήλωση κατοίκων και αλληλέγυων ενάντια στην συνεχιζόμενη καταστροφή του βουνού. Η θέση μας ως Αριστερή Ενότητα για κάθε τύπου επέμβαση των ΜΑΤ είναι δεδομένη: άμεσος παροπλισμός και διάλυση των ειδικών μονάδων καταστολής. Παράλληλα, θεωρούμε πως το Υπουργείο Προ. Πο. οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες του για την επέμβαση αυτή και να γνωστοποιήσει υπό ποιές συνθήκες η αστυνομία στη Χαλκιδική λειτουργεί άμεσα υπό τις εντολές της Eldorado GOLD.

Ως Αριστερή Ενότητα, βρισκόμαστε καταστατικά στο πλευρό του κόσμου της εργασίας. Οι τακτικές όμως που ακολουθούν οι μεταλλωρύχοι της Eldorado (επιθέσεις σε ανυπεράσπιστους κατοίκους, πλήρης χειραγώγηση από την επιχείρηση, συναντήσεις με τους φασίστες της ΧΑ ) σκιαγραφούν ένα σύνολο εργατών που δεν ανησυχούν απλά και δικαίως για τις θέσεις τους αλλά έχουν ταχθεί πλήρως με τη πλευρά των εργοδοτών, αποδεχόμενοι να επιτελέσουν την κύρια αιχμή της επικοινωνιακής αλλά και κατασταλτικής τακτικής της εταιρείας. Το δικαίωμα στην εργασία δεν μπορεί να τίθεται αντιπαραθετικά στο μείζον δικαίωμα στο φυσικό περιβάλλον και την ελευθερία των φυσικών αγαθών, πόσο μάλλον όταν οι φορείς του πρώτου επιλέγουν να τραμπουκίζουν κατοίκους.

Ως εκ τούτου, συμμετέχουμε και καλούμε στη συγκέντρωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στη Χαλκιδική την Πέμπτη 16 Απριλίου, στις 18:00 σταΠροπύλαια.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ 

ΔΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ

Ανακοίνωση Πανελλαδικού Συντονιστικού Αριστερής Ενότητας σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ περί ακύρωσης των μετεγγραφών.

Σήμερα, 7/4/2015, δημοσιεύθηκε η απόφαση του ΣτΕ στην προσφυγή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ, της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΑΠΘ και μιας λίστας 115 μελών ΔΕΠ με την οποία το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κρίνει στην ουσία αντισυνταγματικό τον νόμο 4264/2014, ακυρώνοντας έτσι τη δυνατότητα μετεγγραφής για πάρα πολλές κοινωνικές κατηγορίες. Μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή κίνηση, πρέπει να τονίσουμε τα εξής σημεία.

Κατ’αρχήν, πρέπει να τονίσουμε ότι ο νόμος αυτός, παρά το κοινωνικά θετικό πρόσημό του, πέρασε προεκλογικά από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ σε μια προσπάθεια επηρεασμού συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Παράλληλα, με μια σειρά αποφάσεών του όλο το προηγούμενο διάστημα, το ΣτΕ έχει αποδείξει τη σκληρά συντηρητική και συστημική τοποθέτησή του απέναντι σε καίρια κοινωνικά αιτήματα.

Το ελληνικό Γκουαντάναμο είναι παρελθόν

Ένα χρόνο πριν, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αποφασίζει τη δημιουργία των φυλακών τύπου Γ'. Η Κυβέρνηση, τότε, μετά την επίθεση που εξαπέλυσε στο κοινωνικό κράτος, μην ξέροντας πού να δαπανήσει χρήμα, εν τέλει βγήκε από το αδιέξοδό της και δημιούργησε έναν -ακόμη- εσωτερικό εχθρό. «Έχτισαν» το φόβο, τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, οι κρατούμενοι των οποίων έχαναν τα όποια δικαιώματα είχαν, όπως το δικαίωμα της άδειας, της ημιελεύθερης διαβίωσης, αλλά και το δικαίωμα της επικοινωνίας το οποίο  περιοριζόταν σημαντικά. Όσοι, λοιπόν, θεωρούνταν επικίνδυνοι για την ασφάλεια της φυλακής, μεταφέρονταν σε φυλακή μέσα στη φυλακή.

Μετά τις 25 Γενάρη, όμως, η επένδυση στον φόβο και την ασφάλεια τελειώνει. Η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας τη δέσμευσή της για την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας, προχωρά στην κατάθεση νομοσχεδίου, μέσα στο οποίο συμπεριλαμβάνονται τροποποιήσεις στον ποινικό κώδικα, έκτακτα μέτρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών, αλλά και τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τα ναρκωτικά. Πολλοί κρατούμενοι που είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας με κύριο αίτημα την κατάργηση αυτού του τύπου των φυλακών, τη διακόπτουν, εφόσον τα αιτήματά τους ικανοποιούνται.

Πλαίσιο Αριστερής Ενότητας για τη Γ.Σ. του Φ.Σ. ΕΜΜΕ

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου σηματοδότησαν μια νέα εποχή τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Η νέα Κυβέρνηση εξελέγη με όχημα και πρόταγμά της το τρίπτυχο ¨Αξιοπρέπεια - Δημοκρατία - Δικαιοσύνη¨. Έτσι, ξεκίνησε τη διαπραγμάτευση με πρώτο στόχο να σταματήσει τα οριζόντια μέτρα λιτότητας και να αντιστρέψει τα αποτελέσματα της υφιστάμενης ανθρωπιστικής κρίσης. Παράλληλα, φάνηκε ότι οι πολίτες της χώρας και πολλοί Ευρωπαίοι προς ένδειξη αλληλεγγύης βγήκαν ξανά στους δρόμους διεκδικώντας μέσω των αυθόρμητων αυτών κινημάτων μια καλύτερη και αξιοπρεπή ζωή. Έγινε, λοιπόν, εφικτό το να σταματήσουν να λαμβάνονται νέα μέτρα λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα η διαπραγμάτευση συνεχίζεται από την Κυβέρνηση και τον λαϊκό παράγοντα για το επόμενο τετράμηνο.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ 21-22 ΜΑΡΤΗ

Το πανελλαδικό διήμερο της Αριστερής Ενότητας διεξάγεται σε μια ιστορική συγκυρία για τη χώρα και την Αριστερά . Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη, με ισχυρή λαϊκή εντολή, απέρριψε τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό ο οποίος τα τελευταία χρόνια στηρίχτηκε στα μνημόνια, δηλαδή στην υποβάθμιση της παιδείας , της υγείας , της εργασίας , των ζωών μας. Συγκεκριμένα ,ο ρόλος και η λειτουργία του πανεπιστημίου υπέστη γερό πλήγμα από τις μνημονιακές πολιτικές. Η κυριαρχία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας απέκλεισε πολλούς φοιτητές από την πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως η σίτιση και η στέγαση . Ακόμη , οι διαγραφές φοιτητών , η αξιολόγηση των ιδρυμάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς , η διάσπαση του κύκλου σπουδών σε δύο μέρη , είναι κάποιες από τις » μεταρρυθμίσεις» που ολοκληρώνουν το προφίλ του πιο ταξικού πανεπιστημίου της μεταπολίτευσης.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Δύσκολο να μην το προσέξει κανείς, -είναι και έντονο χρώμα το μπλε- ότι τον τελευταίο μήνα έχει κάνει τη μεγάλη επιστροφή στη σχολή μας. Η ΔΑΠ, η οποία τόσα χρόνια ευαγγελιζόταν ότι είναι ανεξάρτητη, τη στιγμή που μέσα στις σχολές ήταν ο επίσημος μεταβιβαστής των αιτημάτων της κυβέρνησης Σαμαρά.

Βέβαια, μόνο ανεξάρτητη δεν είναι, καθώς οι πελατειακές σχέσεις και η ευνοιοκρατία που είναι τα βασικά χαρακτηριστικά στην μέχρι πρότινος διακυβέρνηση ΝΔ (και ΠΑΣΟΚ), καλλιεργούνται από τη φοιτητική τους παράταξη. Το κύριο και πιο γνωστό σε όλους μας παράδειγμα δεν είναι άλλο από τη διανομή των σημειώσεων με βασική προϋπόθεση την εξασφάλιση της ψήφου στις φοιτητικές εκλογές. Κάποιοι ενδεχομένως να μην “τσίμπησαν„ με την τακτική των σημειώσεων, επειδή ομολογουμένως η ΔΑΠάρα μας εμφανίστηκε λίγο αργά φέτος (δεν τους ενημέρωσαν ότι τελείωσε η εξεταστική;), οπότε για την προσέγγιση αυτών θα ακολουθηθεί η  κλασσική τακτική των πάρτι σε ελληνάδικα και μπουζούκια. Τι νομίζατε;