Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

21/01: Πλαίσιο ΑΡΕΝ για τη γενική συνέλευση του ΦΣ ΕΜΜΕ

Γυρίσαμε από τις διακοπές των γιορτών για να «ανακαλύψουμε» ότι πλέον φοιτούμε σε μια νέα σχολή, τη σχολή Επιστημών Αγωγής και Επικοινωνίας. Όχι πώς δεν το ξέραμε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί…

Όπως ο περίφημος ν. Διαμαντοπούλου πέρασε εν μια νυκτί το καλοκαίρι, έτσι και η συγχώνευση ΕΜΜΕ-ΠΤΔΕ-ΤΕΑΠΗ έγινε μέσα στις γιορτές, με απόφαση η οποία ελήφθη σε μια χαώδη διαδικασία –βλ. Σύγκλητο- στις 27 Δεκεμβρίου του 2012. Σύμφωνα με τον ν. αυτό δεν μπορούν να υπάρχουν αυτόνομα τμήματα, παρά όλα πρέπει να εντάσσονται σε μια σχολή.
Στην ΓΣΤ πριν τις γιορτές (αρχές Δεκέμβρη), αποφασίστηκε από την πλειοψηφία των καθηγητών να διεκδικήσει την ένταξη των ΕΜΜΕ στη ΝΟΠΕ και ετοίμασε ένα φάκελο με ακαδημαϊκά κριτήρια που να δικαιολογεί την επιλογή αυτή. Εμείς από την πλευρά μας διαφωνήσαμε διότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι η διαδικασία – εξπρές που ακολουθείται γίνεται ξεκάθαρα για να εξυπηρετηθεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Για να το πούμε απλά: το υπουργείο εκβιάζει τα τμήματα με όπλο τον νόμο Διαμαντοπούλου (απειλή διακοπής της χρηματοδότησης) και εμείς κρούσαμε τον κώδωνα του κινδύνου στους καθηγητές ότι υποταγή στο ρυθμό της κυβέρνησης δεν εξασφαλίζει τίποτα ούτε στη σχολή, ούτε τις ανάγκες των φοιτητών και εργαζομένων. Τα κριτήρια φυσικά δεν είναι ακαδημαϊκά, σε καμία περίπτωση. Η συγχώνευση έγινε μόνο με οικονομικούς, λογιστικούς όρους.
Τι σημαίνει αυτό; Η συγχώνευση αυτή σε πρώτο επίπεδο είναι διοικητική. Πλέον η νέα αυτή σχολή έχει δική της κοσμητεία, δηλαδή δική της διοικητική αρχή, ενώ πριν δεν είχε καθόλου. Ουσιαστικά, επιχειρείται –για πρώτη φορά με πραγματικούς, απτούς όρους- η εφαρμογή ενός νέου χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.


Την παράδοση του νόμου Διαμαντοπούλου έρχεται να συνεχίσει και το «σχέδιο Αθηνά», το οποίο επιχειρεί ουσιαστικά την εφαρμογή της συνθήκης της Μπολόνια, θέλοντας εν ολίγοις τμήματα με εξειδικευμένα αντικείμενα, στα πρότυπα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, που βλέπει το Πανεπιστήμιο ως κέντρο επαγγελματικής κατάρτισης, με βάση τα κριτήρια της αγοράς.
Στο μεταξύ, έρχονται συγχωνεύσεις μεταξύ ΑΕΙ και ΤΕΙ, καθώς υπάρχουν και σχέδια για ενσωμάτωση ενός μέρους πανεπιστημίου ή τεχνολογικού ιδρύματος σε ένα άλλο. Το επονομαζόμενο «σχέδιο Αθηνά», επιβάλλει συγχωνεύσεις τμημάτων ή και σχολών, που κοστίζουν ακριβά στον κρατικό προϋπολογισμό, έχουν αμφίβολα αποτελέσματα για τα κέρδη και τα «θέλω» της αγοράς, χαμηλή ζήτηση και λειτουργούν παράλληλα σε επίπεδο AEI και TEI. Προβλέπει συγκεκριμένα, στη δεύτερη φάση υλοποίησής του ότι δεν μπορούν δύο σχολές του ίδιου αντικειμένου στην ίδια γεωγραφική περιφέρεια να υπάρχουν.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι στην Αθήνα δεν μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα τα ΕΜΜΕ και το ΕΜΠΟ της Παντείου. Τι θα γίνει λοιπόν με τα τμήματα, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και τους καθηγητές; Το διακύβευμα είναι σαφώς για άλλη μία φορά η περικοπή δαπανών και κονδυλίων των πανεπιστημιακών σχολών, στα πλαίσια ενός προγράμματος «λιτότητας» και ιδιωτικοποιήσεων, το οποίο μόνο στην αναβάθμιση της ποιότητας εκπαίδευσης δε μπορεί να οδηγήσει. Εντείνεται, λοιπόν, η γενικότερη κακοποίηση ολόκληρης της ακαδημαϊκής κοινότητας.

Η κυβέρνηση στην προσπάθεια να ετοιμάσει την νέα γενιά εργαζομένων-δούλων, με διάταξη μέσα από το Μνημόνιο 3, παρακάμπτοντας τους πάντες και τα πάντα, εξισώνει την αξία των πτυχίων των ΑΕΙ-ΤΕΙ με εκείνα των ιδιωτικών κολλεγίων, σύμφωνα με τη διάταξη «περί νομικά ρυθμιζόμενων επαγγελμάτων». Συνεπώς, αναγνωρίζονται πλήρως τα επαγγελματικά δικαιώματα των «πτυχίων» των κολλεγίων, τα οποία είναι αναγνωρισμένα στις χώρες προέλευσής τους.
Ανοίγει λοιπόν η πόρτα στα ιδιωτικά ιδρύματα, στην πλήρη απαξίωση της ακαδημαϊκής γνώσης,  με την οργανική και χυδαία σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευση με την αγορά εργασίας,  εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς (δίδακτρα, ελλιπής γνώση με στόχο την επί πληρωμή συνεχή επιμόρφωση).

Την ίδια στιγμή, στα πλαίσια του ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ, πλέον απόφοιτοι ΑΕΙ-ΤΕΙ θα δουλεύουν για 5 μήνες με μισθό-χαρτζιλίκι, της τάξεως των 460 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, ενώ στη συνέχεια θα ξαναβγαίνουν στην ανεργία. Κι όλα αυτά στο όνομα της –και καλά- καταπολέμησης της ανεργίας, με ουσιαστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των απαιτήσεων του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. 
Σύμφωνα με μελέτη της ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, οι προσλήψεις του ιδιωτικού τομέα με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων υπολογίζονται σε 250-300 ευρώ, ενώ ο κατώτατος μισθός καθορίζεται –με νόμο- στα 586 ευρώ και στα 510 ευρώ για τους νέους κάτω των 25 ετών. Από την 1η Απριλίου 2013, τα όρια που ήδη ισχύουν σήμερα «παγώνουν» στα ίδια επίπεδα, ενσωματώνοντας τις τριετίες. Μάλιστα, σύμφωνα με την ΙΝΕ-ΓΣΕΕ η «επίσημη» ανεργία αναμένεται το 2013 να αγγίξει το 35%, ενώ για τους νέους ως και το 70%!!!!

Όλα αυτά τα δεδομένα έρχονται να γκρεμίσουν τα όνειρά μας ως φοιτητές και να αποδείξουν για μια ακόμη φορά ότι το κεφάλαιο δεν αστειεύεται, η ταξική πάλη είναι οξυμένη και η αντιλαϊκή επίθεση βάρβαρη. Εμείς, λοιπόν, γιατί να αστειευόμαστε; Γιατί να εμμένουμε σε μια λογική ανάθεσης; Γιατί όταν αυτοί ενώνουν τις δυνάμεις τους για να  μας πατήσουν, να μην αντισταθούμε; Πρέπει το φοιτητικό κίνημα, μαζί με τους μαθητές, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τα λαϊκά στρώματα, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του για την ανατροπή, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, στα δικά μας μέτρα.

Όσον αφορά στο κτηριακό, στην τελευταία ΓΣΤ 15-1-13, ενημερωθήκαμε ότι η Πρυτανεία μαζί με τον κοσμήτορα της ΝΟΠΕ και τους προέδρους των σχολών της ΝΟΠΕ, πιέζουν την σχολή να χωρέσει σε τρεις από τους τέσσερις ορόφους του Γρυπαρείου και παράλληλα να παραχωρήσει την Σταδίου και τα γραφεία της Ακαδημίας (η Ιπποκράτους δεν ανήκει σε εμάς, η Καλαμιώτου νοικιάζεται από τη σχολή και θα φύγουμε από εκεί). Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν παιχνίδια πίσω από την πλάτη ή αν υπάρχει μεθόδευση κατά του τμήματος με αφορμή τις περικοπές στα ΑΕΙ από την κυβέρνηση. Εμείς ως ΦΣ ζητάμε αταλάντευτα (γιατί δεν μας χωρίζει κάτι από τους συναδέλφους φοιτητές όλων των σχολών) χρηματοδότηση και υποδομές που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες, όλων των σχολών.

Μέσα σε όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το πολύ σημαντικό γεγονός των μαζικών απολύσεων διδακτικού προσωπικού, πανεπιστημιακών και διοικητικών υπαλλήλων. Είναι δεδομένο ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη βιβλιοθήκη ή τη γραμματεία της σχολής μας, θα βρεθούν ξαφνικά άνεργοι. Αυτό επηρεάζει άμεσα την ποιότητα των σπουδών μας, όπως και την παρεχόμενη φοιτητική μέριμνα. Στον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων, είμαστε μαζί, είμαστε στο ίδιο καράβι για την ανατροπή των βάρβαρων πολιτικών!!!

Μέσα στο νόμο Διαμαντοπούλου περιλαμβάνεται και η κατάργηση του ασύλου, που όπως υποστηρίζεται δεν χρειάζεται να υπάρχει σε περίοδο «δημοκρατίας». Το κράτος, λοιπόν, εκμεταλλεύτηκε αυτή τη ρύθμιση για να εισβάλλει με αστυνομικές δυνάμεις με την πρόφαση της πάταξης του παρεμπορίου στην ΑΣΟΕΕ, αλλά στην ουσία για να κάνει επίδειξη δύναμης. Έτσι, εισέβαλε σε χώρους παρατάξεων και σχημάτων και αφαίρεσε αντικείμενα άμυνας σε πορείες και στις επιθέσεις που κάνουν καθημερινά τα ΜΑΤ στις σχολή. Παράλληλα αφαίρεσε τον εξοπλισμό του ραδιοφώνου 97,8, υπονομεύοντας την αντιπληροφόρηση για ακόμη μια φορά, όταν νομιμοποιούν το Mega –που στηρίζει Βενιζέλο και τις «λίστες»- και τον Αλαφούζο.
Η κυβέρνηση εξηγεί τις καταλήψεις, εξαπολύοντας για ακόμη μια φορά μύδρους στη ριζοσπαστική αριστερά, επικαλούμενη την «αποκατάσταση της νομιμότητας» και την πάταξη, από δω και στο εξής, κάθε «εργαστηρίου ανομίας».
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι τι σημαίνει τελικά ανομία και τι νομιμότητα;
Γιατί αν νόμος είναι οι μισθοί πείνας, αν νόμος είναι η καταστολή των ΜΑΤ, αν νόμος είναι η ασυλία του κεφαλαίου από τους φόρους , αν νόμος είναι το ξεπούλημα των ζωών μας, αν νόμος είναι τα χαράτσια, ο Πρετεντέρης και η διαπλοκή, τότε οφείλουμε όλοι εμείς να στήσουμε «εργαστήρια ανομίας» σε κάθε χώρο, σε κάθε σχολή, σε κάθε γειτονιά. Οφείλουμε να μην τους επιτρέψουμε να «διασφαλίσουν  την ομαλότητα της καθημερινής μας ζωής» όπως μας υπόσχονται ότι θα κάνουν.

Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν είναι αποκομμένα από τις εξελίξεις σε κεντρικοπολιτικό επίπεδο. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το μνημόνιο ΙΙΙ δεν είναι απλώς ένα ακόμη μνημόνιο –και θα ‘ρθουν και άλλα σίγουρα. Σε αντίθεση με το Ι και το ΙΙ το μνημόνιο ΙΙΙ δεν φέρνει απλώς νέα μέτρα «έκτακτου χαρακτήρα», αλλά μονιμοποιεί την νεοφιλελεύθερη πολιτική. Μπορεί τα νούμερα να τους βγαίνουν, ίσως και όχι… Όπως στην περίπτωση του φόρου στο πετρέλαιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κοινωνικό ανάλογο των μέτρων αυτών το έχουν πετύχει: μας εξαθλιώνουν κάθε μέρα και περισσότερο, υποτιμούν τη νέα γενιά, τον κόσμο της εργασίας και την ανθρώπινη ζωή. Εξάλλου, λογικό είναι να παρουσιάζει κανείς «πλεόνασμα» όταν το δημόσιο αφήνει εργαζομένους απλήρωτους και έχει εσωτερικό έλλειμμα 80 εκατ. ευρώ! Αυτό μεταφράζεται στην «δημιουργική λογιστική» ως πλεόνασμα…

Ως Αριστερή Ενότητα παλεύουμε για:
•     Να στηριχθούν οι οικογένειες που σπουδάζουν τα παιδιά τους. Κατάργηση κάθε μορφής διδάκτρων σε οποιοδήποτε επίπεδο. Δωρεάν στέγαση/σίτιση για όλους όσους σπουδάζουν μακριά από τις οικογένειές τους. Επίδομα για όσους φοιτητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις των σπουδών. Άμεση οικονομική ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας και της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων.
•     Να αυξηθεί άμεσα η χρηματοδότηση των ΑΕΙ στο 5% του ΑΕΠ (ή στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού) για την αντιμετώπιση των μεγάλων αναγκών λειτουργίας τους. Να καλύψει το κράτος όλες τις απώλειες από το “κούρεμα” των ταμειακών υπολοίπων των ΑΕΙ, των ασφαλιστικών ταμείων και των νοσοκομείων.
•     Να κατοχυρωθεί οριστικά η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού, αλλά και των πανεπιστημιακών-διοικητικών εργαζομένων. Νέο ακαδημαϊκό μισθολόγιο με ενσωμάτωση όλων των επιδομάτων στο βασικό μισθό και κλιμάκωση των μισθών αναλογικότερα προς τις κατώτερες βαθμίδες.
•    Να μην επιτραπεί η λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων υπό τη μορφή κολεγίων, να καταργηθούν οι νόμοι 4009/11 και 4076/12, το "εθνικό πλαίσιο" επαγγελματικών προσόντων, και κάθε μορφή επιχειρηματικότητας στα ΑΕΙ.

Απαιτούμε:
* Κάτω η κυβέρνηση, η πολιτική της, το μνημόνιο και κάθε επίδοξος διαχειριστής αυτής της πολιτικής.
* Ανατροπή του νόμου-πλαίσιο Διαμαντοπούλου. Όχι στην παιδεία της αγοράς. Καμία επιχειρηματική λειτουργία σε ΑΕΙ‐ΤΕΙ.
* Δωρεάν συγγράμματα, όχι μόνο ένα βιβλίο ανά μάθημα, άλλα παροχή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων που απαιτούνται για την πλήρη επιστημονική κάλυψη των μαθημάτων.
* Σίτιση - στέγαση - μεταφορές για όλους δωρεάν. Όχι στο κλείσιμο των εστιών και το ξεπούλημά τους.
* Ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την έρευνα, κατάργηση των ταξικών και οικονομικών φραγμών.
* Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Ενιαία προγράμματα σπουδών ενάντια στην ειδίκευση.
* Όχι στην εμπορευματοποιημένη γνώση, και τη γνώση που οδηγεί σε χειραγώγηση και υποταγή. Έρευνα με άξονα μόνο τις κοινωνικές ανάγκες και όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου.
* Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τη διαδικασία της Μπολόνια και του ΚΕΧΑΕ.
* Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανασφάλιστη εργασία και την ανεργία.
* Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Κάτω τα χέρια από το άσυλο.

Αποφασίζουμε:
-Συντονισμό με τους φοιτητικούς συλλόγους σε Παιδαγωγικό και Νηπιαγωγούς, αλλά και όλων των τμημάτων που αγωνίζονται ενάντια στην εφαρμογή του ν. Διαμαντοπούλου, του σχεδίου «Αθηνά».
-Ακύρωση της σύστασης της σχολής Επιστημών Αγωγής και Εκπαίδευσης.
-Παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία την Πέμπτη 24/01 και ώρα 12:00, για το κτηριακό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου