ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣ ΤΟΥ ΦΣ ΕΜΜΕ
Πριν 10 μέρες ήρθαμε αντιμέτωποι για ακόμη μια φορά με το αληθινό πρόσωπο της αυταρχικής κυβέρνησης. Ήρθαμε αντιμέτωποι με την τέταρτη επιστράτευση σε διάστημα ενάμιση έτους (εργαζόμενοι στα βυτιοφόρα, στο μετρό, ναυτεργάτες και τώρα καθηγητές της δευτεροβάθμιας). Η διαφορά της επιστράτευσης αυτής από τις προηγούμενες έγκειται στον ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ της χαρακτήρα. Πριν καν οι κατά τόπους ΕΛΜΕ αποφασίζουν αν θα στηρίξουν την πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία την ημέρα των Πανελληνίων (14/5) ο ίδιος ο Σαμαράς επιτέθηκε ευθέως απέναντί στους καθηγητές αποστέλλοντας φύλλα πορείας. Όποιος δε συμμορφωνόταν με το αυταρχικό κυβερνητικό μέτρο θα έχανε τη δουλειά του και θα φυλακίζονταν για τρεις μήνες.
Απέναντι στην επιστράτευση, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ως γνήσιες εργοδοτικές οργανώσεις, ξεπούλησαν το κίνημα με τον πιο χυδαίο τρόπο. Ο συνδικαλισμός αυτός όμως έχει πεθάνει....
Μέσα από την έκβαση της περίπτωσης της ΟΛΜΕ βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα όρια του συνδικαλισμού. Η ατομική λογική και η αυτονομία των συνδικαλιστικών χώρων αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Ο αγώνας χρειάζεται συντονισμό και ταξική συνείδηση της θέσης στην οποία ως λαός βρισκόμαστε. Το σύνθημα ή ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ επιβεβαιώνεται ακόμη μία φορά.
Το μέτρο της αντισυνταγματικής επιστράτευσης (για τη νομιμοποίηση της οποίας ετοιμάζουν και συνταγματική αναθεώρηση) δείχνει το τι καλείται να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα από 'δω και μπρος. Κάθε εργατικός αγώνας δεν μπορεί και δε θα είναι ατομικός, περιχαρακωμένος, συντεχνιακός. Η επιστράτευση δεν αφορά την επίθεση της τρικομματικής “προνομιακά” σε ένα κλάδο. Αποδεικνύει πως ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι θα έρχονται αντιμέτωποι με την πολιτική αυτή: μια πολιτική ποινικοποίησης των απεργιών, των δίκαιων διεκδικήσεων, των αγώνων.
Φταίνε οι αγώνες για την υποβάθμιση της παιδείας;
Η “υποβάθμιση” του συστήματος παιδείας που ευαγγελίστηκαν οι υποστηρικτές της επιστράτευσης επέρχεται όχι μέσω των κινητοποιήσεων των καθηγητών (τις οποίες εξάλλου πλήθος μαθητικών και γονεϊκών οργανώσεων στήριξαν), αλλά μέσω της αλυσιδωτής υποβάθμισης του συστήματος της δημόσιας δωρεάν παιδείας.
Όταν κλείνουν παιδικοί σταθμοί, όταν δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια συγχωνεύονται, όταν δεν υπάρχουν καθηγητές να καλύψουν τις κενές θέσεις, όταν δεν υπάρχουν βιβλία, όταν κλείνουν σχολές και τα προγράμματα σπουδών εναρμονίζονται με τις επιχειρηματικές αγοραίες επιδιώξεις, η αναβολή των Πανελληνίων είναι αυτή που θα υποβαθμίσει την παιδεία μας; Η απάντηση που οφείλουμε ξεκάθαρα να δώσουμε είναι ΟΧΙ.
Κανένας αγώνας δεν λειτουργεί εις βάρος ενός συστήματος που ιδιωτικοποιεί και υποβαθμίζει τα δημόσια αγαθά, τα οποία πρέπει να είναι δωρεάν, ως αποτέλεσμα λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. Οφείλουμε να στηρίξουμε τους αγώνες και να μην επιτρέψουμε τη διαμονοποίησή τους. Οι σημερινοί μαθητές, οι σημερινοί φοιτητές είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι: οι εργαζόμενοι που ως δάσκαλοι θα κληθούν να διδάσκουν με χαμηλούς μισθούς σε τάξεις 30 παιδιών και θα μετακινούνται από σχολείο σε σχολείο, που ως καθηγητές θα δουλεύουν χωρίς βιβλία, όταν 10 χιλιάδες αναπληρωτές είναι στο δρόμο, που ως καθηγητές της τριτοβάθμιας από το 2014 θα δουλεύουν 50% παραπάνω με μικρότερες αποδοχές και ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την επιστημονική έρευνα.
Αξίζει να σημειώσουμε και την περίπτωση του Λαρισαίου καθηγητή, που λόγω της συμμετοχής του σε αντιμνημονιακή διαδήλωση παύθηκε από τα καθήκοντά του. Ποινικοποιείται και το φρόνημα, λοιπόν;
Και για να μην ξεχνιόμαστε…
Το αγαπητό υπουργείο ήδη έχει καλέσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να συγκροτήσουν νέους κανονισμούς λειτουργίας, ώστε να αποτυπώσουν και με τον πλέον θεσμικό τρόπο μέσα την (αντι)εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του προηγούμενου διαστήματος. Οι νέοι κανονισμοί, ακολουθώντας το νέο νόμο αλλά και το νέο χάρτη τριτοβάθμιας του σχεδίου Αθηνά, φτιάχνουν ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας στα ιδρύματα, μέσω της επικύρωσης της διάλυσης των διαδικασιών συναπόφασης και της μεταφοράς εξουσίας από τις γενικές συνελεύσεις των τμημάτων στις συγκλήτους, τον κοσμήτορα και το Συμβούλιο Διοίκησης.
Τη στιγμή που πολύ σκόπιμα το υπουργείο επιχειρεί να περάσει τους κανονισμούς μέσα στον Ιούνιο (περίοδος εξεταστικής), το φοιτητικό κίνημα οφείλει όχι μόνο να αμυνθεί με κάθε τρόπο, όχι μόνο να υπερασπιστεί δημοκρατικά κεκτημένα στα ιδρύματα, αλλά να προωθήσει και ένα δικό του δημοκρατικό αντιπρόταγμα για το πανεπιστήμιο.
Σαμαράς ο... εξυγιαντής!
Απέναντι στην όλη κατάσταση αυτή θα μείνεις παρατηρητής, να βλέπεις το Σαμαρά να “φέρνει” επενδύσεις από την Κίνα; Ποιες επενδύσεις; Τα 142 πλοία των εφοπλιστών του ελληνικού στόλου που αγοράσαμε και χρεωθήκαμε;
Οι επενδύσεις δε γίνονται μέσω της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, μέσω της εκποίησης του ΟΠΑΠ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, του λιμανιού στον Πειραιά, μέχρι και του νερού. Το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών σε καπιταλιστές επιχειρηματίες και η μη αξιοποίησή τους προς όφελος των λαϊκών μαζών αναδεικνύουν την πρόθεση των “από πάνω” να δημιουργήσουν τους “λευκούς Κινέζους εργαζομένους”. Εργαζομένους χωρίς επιστημονική, εκπαιδευτική κατάρτιση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς διεκδικήσεις, χωρίς ανάγκες, που θα δουλεύουν με μισθούς πείνας και θα ζουν στα όρια της φτώχειας.
Εικόνες από το μέλλον, σίγουρα, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και δε σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, των επισφαλώς εργαζομένων, των ανέργων (οι οποίοι ξεπερνάνε κατά πολύ τις επίσημες προβλέψεις) και του λαού.
Είναι επιτακτική ανάγκη να περιφρουρηθεί η απεργία ως μέσο πάλης και το εργατικό κίνημα να αναζωογονηθεί ώστε να μπορέσει να οργανώσει αγώνες και να πετύχει νίκες.
Στη ριζοσπαστική αριστερά, που αντικειμενικά έχει γίνει ο άλλος πόλος, ο πόλος της συσπείρωσης του αγώνα, της ελπίδας και της ανατροπής, της αρμόζει να στηρίζει τους μαζικούς διεκδικητικούς αγώνες, ασχέτως του τιμήματος και να φτιάχνει άμεσους και υλικούς όρους για τη νίκη τους και την ανατροπή του εκφοβισμού και της καταστολής του αγωνιζόμενου λαού.
Τους αγώνες αυτούς τους έχουμε ανάγκη άμεσα και πρέπει να τους δώσουμε.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανασφάλιστη εργασία και την ανεργία.
-Όχι στην ποινικοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων. Αγώνες ενάντια στις αυταρχικές αντισυνταγματικές επιστρατεύσεις.
-Δωρεάν παροχή των δημοσίων αγαθών για όλους. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
-Καθολική, δημόσια, δωρεάν και δημοκρατική παιδεία, δικαίωμα του κάθε πολίτη.
-Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τη διαδικασία της Μπολόνια και του ΚΕΧΑΕ.
-Σχολές που εξυπηρετούν την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της επιστημονικής γνώσης ανά ακαδημαϊκό αντικείμενο, σε σύνδεση πάντα με της ανάγκες της κοινωνίας.
-Συγκρότηση των γνωστικών αντικειμένων, των προγραμμάτων σπουδών και των πτυχίων στη βάση ενιαίων και ολοκληρωμένων επιστημονικών αντικειμένων ανά τμήμα.
-Κάθε τμήμα να καλύπτει ένα γνωστικό αντικείμενο, μιας επιστήμης. Από αυτά τα πτυχία μόνο μπορούν να απορρέουν και ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα, που δίνουν και τη δυνατότητα συλλογικών διαπραγματεύσεων.
-Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ τη συμμετοχή του ΦΣ ΕΜΜΕ σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, την εναντίωση στην προσπάθεια να περάσουν οι εσωτερικοί κανονισμοί, με κάθε τρόπο το μπλοκάρισμα του νέου νόμου και του χάρτη της τριτοβάθμιας, τη διεξαγωγή νέας ΓΣ την Τετάρτη 29/5.
Πριν 10 μέρες ήρθαμε αντιμέτωποι για ακόμη μια φορά με το αληθινό πρόσωπο της αυταρχικής κυβέρνησης. Ήρθαμε αντιμέτωποι με την τέταρτη επιστράτευση σε διάστημα ενάμιση έτους (εργαζόμενοι στα βυτιοφόρα, στο μετρό, ναυτεργάτες και τώρα καθηγητές της δευτεροβάθμιας). Η διαφορά της επιστράτευσης αυτής από τις προηγούμενες έγκειται στον ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ της χαρακτήρα. Πριν καν οι κατά τόπους ΕΛΜΕ αποφασίζουν αν θα στηρίξουν την πρόταση της ΟΛΜΕ για απεργία την ημέρα των Πανελληνίων (14/5) ο ίδιος ο Σαμαράς επιτέθηκε ευθέως απέναντί στους καθηγητές αποστέλλοντας φύλλα πορείας. Όποιος δε συμμορφωνόταν με το αυταρχικό κυβερνητικό μέτρο θα έχανε τη δουλειά του και θα φυλακίζονταν για τρεις μήνες.
Απέναντι στην επιστράτευση, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ως γνήσιες εργοδοτικές οργανώσεις, ξεπούλησαν το κίνημα με τον πιο χυδαίο τρόπο. Ο συνδικαλισμός αυτός όμως έχει πεθάνει....
Μέσα από την έκβαση της περίπτωσης της ΟΛΜΕ βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τα όρια του συνδικαλισμού. Η ατομική λογική και η αυτονομία των συνδικαλιστικών χώρων αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Ο αγώνας χρειάζεται συντονισμό και ταξική συνείδηση της θέσης στην οποία ως λαός βρισκόμαστε. Το σύνθημα ή ΕΜΕΙΣ ή ΑΥΤΟΙ επιβεβαιώνεται ακόμη μία φορά.
Το μέτρο της αντισυνταγματικής επιστράτευσης (για τη νομιμοποίηση της οποίας ετοιμάζουν και συνταγματική αναθεώρηση) δείχνει το τι καλείται να αντιμετωπίσει το εργατικό κίνημα από 'δω και μπρος. Κάθε εργατικός αγώνας δεν μπορεί και δε θα είναι ατομικός, περιχαρακωμένος, συντεχνιακός. Η επιστράτευση δεν αφορά την επίθεση της τρικομματικής “προνομιακά” σε ένα κλάδο. Αποδεικνύει πως ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι θα έρχονται αντιμέτωποι με την πολιτική αυτή: μια πολιτική ποινικοποίησης των απεργιών, των δίκαιων διεκδικήσεων, των αγώνων.
Φταίνε οι αγώνες για την υποβάθμιση της παιδείας;
Η “υποβάθμιση” του συστήματος παιδείας που ευαγγελίστηκαν οι υποστηρικτές της επιστράτευσης επέρχεται όχι μέσω των κινητοποιήσεων των καθηγητών (τις οποίες εξάλλου πλήθος μαθητικών και γονεϊκών οργανώσεων στήριξαν), αλλά μέσω της αλυσιδωτής υποβάθμισης του συστήματος της δημόσιας δωρεάν παιδείας.
Όταν κλείνουν παιδικοί σταθμοί, όταν δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια συγχωνεύονται, όταν δεν υπάρχουν καθηγητές να καλύψουν τις κενές θέσεις, όταν δεν υπάρχουν βιβλία, όταν κλείνουν σχολές και τα προγράμματα σπουδών εναρμονίζονται με τις επιχειρηματικές αγοραίες επιδιώξεις, η αναβολή των Πανελληνίων είναι αυτή που θα υποβαθμίσει την παιδεία μας; Η απάντηση που οφείλουμε ξεκάθαρα να δώσουμε είναι ΟΧΙ.
Κανένας αγώνας δεν λειτουργεί εις βάρος ενός συστήματος που ιδιωτικοποιεί και υποβαθμίζει τα δημόσια αγαθά, τα οποία πρέπει να είναι δωρεάν, ως αποτέλεσμα λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων. Οφείλουμε να στηρίξουμε τους αγώνες και να μην επιτρέψουμε τη διαμονοποίησή τους. Οι σημερινοί μαθητές, οι σημερινοί φοιτητές είναι οι αυριανοί εργαζόμενοι: οι εργαζόμενοι που ως δάσκαλοι θα κληθούν να διδάσκουν με χαμηλούς μισθούς σε τάξεις 30 παιδιών και θα μετακινούνται από σχολείο σε σχολείο, που ως καθηγητές θα δουλεύουν χωρίς βιβλία, όταν 10 χιλιάδες αναπληρωτές είναι στο δρόμο, που ως καθηγητές της τριτοβάθμιας από το 2014 θα δουλεύουν 50% παραπάνω με μικρότερες αποδοχές και ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την επιστημονική έρευνα.
Αξίζει να σημειώσουμε και την περίπτωση του Λαρισαίου καθηγητή, που λόγω της συμμετοχής του σε αντιμνημονιακή διαδήλωση παύθηκε από τα καθήκοντά του. Ποινικοποιείται και το φρόνημα, λοιπόν;
Και για να μην ξεχνιόμαστε…
Το αγαπητό υπουργείο ήδη έχει καλέσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να συγκροτήσουν νέους κανονισμούς λειτουργίας, ώστε να αποτυπώσουν και με τον πλέον θεσμικό τρόπο μέσα την (αντι)εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του προηγούμενου διαστήματος. Οι νέοι κανονισμοί, ακολουθώντας το νέο νόμο αλλά και το νέο χάρτη τριτοβάθμιας του σχεδίου Αθηνά, φτιάχνουν ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας στα ιδρύματα, μέσω της επικύρωσης της διάλυσης των διαδικασιών συναπόφασης και της μεταφοράς εξουσίας από τις γενικές συνελεύσεις των τμημάτων στις συγκλήτους, τον κοσμήτορα και το Συμβούλιο Διοίκησης.
Τη στιγμή που πολύ σκόπιμα το υπουργείο επιχειρεί να περάσει τους κανονισμούς μέσα στον Ιούνιο (περίοδος εξεταστικής), το φοιτητικό κίνημα οφείλει όχι μόνο να αμυνθεί με κάθε τρόπο, όχι μόνο να υπερασπιστεί δημοκρατικά κεκτημένα στα ιδρύματα, αλλά να προωθήσει και ένα δικό του δημοκρατικό αντιπρόταγμα για το πανεπιστήμιο.
Σαμαράς ο... εξυγιαντής!
Απέναντι στην όλη κατάσταση αυτή θα μείνεις παρατηρητής, να βλέπεις το Σαμαρά να “φέρνει” επενδύσεις από την Κίνα; Ποιες επενδύσεις; Τα 142 πλοία των εφοπλιστών του ελληνικού στόλου που αγοράσαμε και χρεωθήκαμε;
Οι επενδύσεις δε γίνονται μέσω της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, μέσω της εκποίησης του ΟΠΑΠ, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, του λιμανιού στον Πειραιά, μέχρι και του νερού. Το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών σε καπιταλιστές επιχειρηματίες και η μη αξιοποίησή τους προς όφελος των λαϊκών μαζών αναδεικνύουν την πρόθεση των “από πάνω” να δημιουργήσουν τους “λευκούς Κινέζους εργαζομένους”. Εργαζομένους χωρίς επιστημονική, εκπαιδευτική κατάρτιση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς διεκδικήσεις, χωρίς ανάγκες, που θα δουλεύουν με μισθούς πείνας και θα ζουν στα όρια της φτώχειας.
Εικόνες από το μέλλον, σίγουρα, αν δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και δε σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, των επισφαλώς εργαζομένων, των ανέργων (οι οποίοι ξεπερνάνε κατά πολύ τις επίσημες προβλέψεις) και του λαού.
Είναι επιτακτική ανάγκη να περιφρουρηθεί η απεργία ως μέσο πάλης και το εργατικό κίνημα να αναζωογονηθεί ώστε να μπορέσει να οργανώσει αγώνες και να πετύχει νίκες.
Στη ριζοσπαστική αριστερά, που αντικειμενικά έχει γίνει ο άλλος πόλος, ο πόλος της συσπείρωσης του αγώνα, της ελπίδας και της ανατροπής, της αρμόζει να στηρίζει τους μαζικούς διεκδικητικούς αγώνες, ασχέτως του τιμήματος και να φτιάχνει άμεσους και υλικούς όρους για τη νίκη τους και την ανατροπή του εκφοβισμού και της καταστολής του αγωνιζόμενου λαού.
Τους αγώνες αυτούς τους έχουμε ανάγκη άμεσα και πρέπει να τους δώσουμε.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την ανασφάλιστη εργασία και την ανεργία.
-Όχι στην ποινικοποίηση των εργατικών διεκδικήσεων. Αγώνες ενάντια στις αυταρχικές αντισυνταγματικές επιστρατεύσεις.
-Δωρεάν παροχή των δημοσίων αγαθών για όλους. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
-Καθολική, δημόσια, δωρεάν και δημοκρατική παιδεία, δικαίωμα του κάθε πολίτη.
-Άμεση απεμπλοκή της Ελλάδας από τη διαδικασία της Μπολόνια και του ΚΕΧΑΕ.
-Σχολές που εξυπηρετούν την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της επιστημονικής γνώσης ανά ακαδημαϊκό αντικείμενο, σε σύνδεση πάντα με της ανάγκες της κοινωνίας.
-Συγκρότηση των γνωστικών αντικειμένων, των προγραμμάτων σπουδών και των πτυχίων στη βάση ενιαίων και ολοκληρωμένων επιστημονικών αντικειμένων ανά τμήμα.
-Κάθε τμήμα να καλύπτει ένα γνωστικό αντικείμενο, μιας επιστήμης. Από αυτά τα πτυχία μόνο μπορούν να απορρέουν και ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα, που δίνουν και τη δυνατότητα συλλογικών διαπραγματεύσεων.
-Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Κάτω τα χέρια από το άσυλο.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ τη συμμετοχή του ΦΣ ΕΜΜΕ σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση, την εναντίωση στην προσπάθεια να περάσουν οι εσωτερικοί κανονισμοί, με κάθε τρόπο το μπλοκάρισμα του νέου νόμου και του χάρτη της τριτοβάθμιας, τη διεξαγωγή νέας ΓΣ την Τετάρτη 29/5.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου