Παρέμβαση Αριστερής Ενότητας στις 17/6 στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης
ΑΠΟΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΟΧΙ ΤΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ
Αυτό
το Σεπτέμβρη, 1700 διοικητικοί πανεπιστημιακοί
υπάλληλοι, θα βρεθούν αντιμέτωποι με
τον εφιάλτη της ανεργίας.
Η κυβέρνηση της μνημονιακής καταστροφής, που οδηγεί στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του ελληνικού λαού, σε συνεργασία με την Τρόικα, βγάζει σε διαθεσιμότητα το 40% των εργαζομένων του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Ε.Μ.Πολυτεχνείου και του Αριστοτέλειου Π.Θ. Αυτές οι απολύσεις, δεν είναι ξέχωρες από την συνολική και εντεινόμενη επίθεση στην Παιδεία. Τη στιγμή που καθηγητές απολύονται, μαθητές και γονείς εξωθούνται σε έναν αγώνα επιβίωσης μέσα στο νέο σχολείο – έκτρωμα (1165 λιγότερα ολοήμερα σχολεία), που η τεχνική εκπαίδευση έχει αντικατασταθεί από μαθητεία σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (ήδη 2.500 απολύσεις διδασκόντων), από το στόχαστρο της κυβέρνησης δε θα μπορούσε να λείπει και το Πανεπιστήμιο. Μετά τη διάλυση φοιτητικών δικαιωμάτων δεκαετιών (σίτιση-στέγαση-συγγράμματα) σειρά έχουν οι εργαζόμενοι στα Ιδρύματα. Η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει για την αναγκαιότητα απόλυσης 1.700 διοικητικών του Πανεπιστημίου, υποστηρίζοντας ότι πλεονάζουν, ενώ στην πραγματικότητα δεν επαρκούν για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών των ΑΕΙ/ΤΕΙ. Με τις απολύσεις αυτές, που τις βαφτίζουν “διαθεσιμότητα”, τόσο στους Διοικητικούς, όσο και στους καθηγητές, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για τις απολύσεις σε όλο το φάσμα του Δημοσίου, την στιγμή που η ανεργία αγγίζει το 30%, και έχει ξεπεράσει το 65% στους νέους. Οι απολύσεις ωστόσο, δεν αποτελούν απλά απόπειρα να γεμίσει η “δεξαμενή της κινητικότητας” που κυβέρνηση και τρόικα σχεδίασαν και εφαρμόζουν. Στοχεύει ταυτόχρονα και στον κατακερματισμό των διοικητικών υπηρεσιών των Ιδρυμάτων και την επακολουθούμενη παραχώρηση της διαχείρισης σε ιδιώτες.
Η προσπάθεια αναδιάρθρωσης όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης μόνο τυχαία δε μπορεί να θεωρηθεί. Η κυβέρνηση σήμερα προετοιμάζει τις προϋποθέσεις για να αυξηθεί η κερδοφορία των κυρίαρχων την επόμενη μέρα, γεγονός που ήδη συμβαίνει εν μέσω κρίσης. Η νέα μνημονιακή εκπαίδευση, που προσπαθούν να δημιουργήσουν, πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές της σύγχρονης αγοράς εργασίας, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών, παράγοντας ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς κανένα δικαίωμα συλλογικών διεκδικήσεων. Με αυτή λοιπόν τη στόχευση, το καθολικό δικαίωμα στην παιδεία, μετατρέπεται σε προνόμιο για λίγους. Την ίδια ώρα αυτή η μνημονιακή εκπαίδευση δημιουργεί τη γνώση - εμπόρευμα, που θα χρησιμοποιείται αλλά και θα παράγεται καθ υπόδειξη της αγοράς.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ελπίζουν ότι τα προγράμματά τους, τα μνημόνια, βρίσκονται στην ολοκλήρωσή τους. Το success story του Σαμαρά είναι το Μνημόνιο 3 και στόχος του η ακόμα μεγαλύτερη μετακύλιση του βάρους της κρίσης στις δυνάμεις τις εργασίας. Και πράγματι θα τα κατάφερναν, αν ο λαός δεν τους κήρυσσε αυτό το διαρκή και ανυποχώρητο πόλεμο. Ένα πόλεμο με στόχο την αξιοπρέπεια και μοναδικό πιθανό αποτέλεσμα τη νίκη.
Φοιτητές, καθηγητές, μαθητές και εργαζόμενοι, με κοινούς αγώνες και κοινές διεκδικήσεις στεκόμαστε ανάχωμα στο σχέδιο της κυβέρνησης που μας οδηγεί στην εξαθλίωση μέρα με τη μέρα.
Η προσπάθεια αναδιάρθρωσης όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης μόνο τυχαία δε μπορεί να θεωρηθεί. Η κυβέρνηση σήμερα προετοιμάζει τις προϋποθέσεις για να αυξηθεί η κερδοφορία των κυρίαρχων την επόμενη μέρα, γεγονός που ήδη συμβαίνει εν μέσω κρίσης. Η νέα μνημονιακή εκπαίδευση, που προσπαθούν να δημιουργήσουν, πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές της σύγχρονης αγοράς εργασίας, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών, παράγοντας ευέλικτο εργατικό δυναμικό χωρίς κανένα δικαίωμα συλλογικών διεκδικήσεων. Με αυτή λοιπόν τη στόχευση, το καθολικό δικαίωμα στην παιδεία, μετατρέπεται σε προνόμιο για λίγους. Την ίδια ώρα αυτή η μνημονιακή εκπαίδευση δημιουργεί τη γνώση - εμπόρευμα, που θα χρησιμοποιείται αλλά και θα παράγεται καθ υπόδειξη της αγοράς.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ελπίζουν ότι τα προγράμματά τους, τα μνημόνια, βρίσκονται στην ολοκλήρωσή τους. Το success story του Σαμαρά είναι το Μνημόνιο 3 και στόχος του η ακόμα μεγαλύτερη μετακύλιση του βάρους της κρίσης στις δυνάμεις τις εργασίας. Και πράγματι θα τα κατάφερναν, αν ο λαός δεν τους κήρυσσε αυτό το διαρκή και ανυποχώρητο πόλεμο. Ένα πόλεμο με στόχο την αξιοπρέπεια και μοναδικό πιθανό αποτέλεσμα τη νίκη.
Φοιτητές, καθηγητές, μαθητές και εργαζόμενοι, με κοινούς αγώνες και κοινές διεκδικήσεις στεκόμαστε ανάχωμα στο σχέδιο της κυβέρνησης που μας οδηγεί στην εξαθλίωση μέρα με τη μέρα.
Η παιδεία δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό
[σχήματα ΑΡΕΝ Πολιτικού, ΕΜΜΕ, Παιδαγωγικού]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου