Κάλεσμα στη ΓΑΔΑ

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Εργαζομένων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Εδώ και 3 μήνες οι εργαζόμενοι στα Πανεπιστήμια αγωνίζονται για το δικαίωμα στη δουλειά υπερασπιζόμενοι, ταυτόχρονα, τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Επιστρατεύθηκε ο εκφοβισμός και η συκοφαντία, επιχειρήθηκε να ενεργοποιηθεί ο κοινωνικός αυτοματισμός, οι συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» με πρόθυμες «πλειοψηφίες», συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και «φρόνιμες» πολιτικές δυνάμεις. Και αφού όλες οι προηγούμενες προσπάθειες συνάντησαν το υψηλό φρόνημα των διοικητικών υπαλλήλων καταλήγοντας στο κενό, ανέσυραν από τα σκοτάδια της ιστορίας «το συνδικαλιστικό της Ασφάλειας» επιδιώκοντάς την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

Γνωρίζουν καλά πως η πολιτική της κοινωνικής βαρβαρότητας δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσει νομιμοποίηση στις συνειδήσεις των εργαζομένων γι αυτό  και επιλέγουν τον αυταρχισμό, πιστεύοντας πως  έτσι θα καμφθούν οι αντιστάσεις, οι φωνές θα σωπάσουν.

Να σου πω μια ιστορία....

«Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια χώρα κάπου στη Μεσόγειο –θες από τύχη και ατυχία να είναι πρώτη στη σειρά, θες από σχέδιο- επιχειρήθηκε το εξής: επίθεση στη μισθωτή εργασία και τη νεολαία, ενίσχυση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, επίθεση στο δημόσιο, ελεύθερο λόγο, απαγόρευση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Η αλλιώς «εσωτερική υποτίμηση».

Το σχέδιο στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία. Τέτοια επιτυχία που κανείς δεν την περίμενε. Για να φανταστείς η λεγόμενη «κρίση» έγινε τέτοια ευκαιρία, που το 2012 οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας υπερπολλαπλασίαν τα κέρδη τους, ενώ την ίδια στιγμή 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι ζούσαν κοντά στα όρια της φτώχειας.

-«Να το κάνουμε κι εμείς», είπαν διάφοροι από διπλανές χώρες, που αναζητούσαν χρόνια μια ευκαιρία, ώστε, οι δυστυχείς, να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να ξεφορτωθούν τα χρέη τους.

Καταγγελία ΑΡΕΝ εμμε στο ΠΑΜΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΤΟ ΠΑΜΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Μετά από 14 βδομάδες συνεχούς απεργίας και αγώνα , κατά τις οποίες οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ ήρθαν σε ευθεία σύγκρουση με το υπουργείο , την κυβέρνηση και συνολικά την μνημονιακή πολιτική του ξεπουλήματος και της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων , οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ΑΕΙ-ΤΕΙ δημοσιεύουν δελτίο τύπου σύμφωνα με το οποίο καλούν τους απεργούς σε : προσωρινή αναστολή των κινητοποιήσεων και ταυτόχρονα καλούμε όλους τους συναδέλφους σε αγωνιστική ετοιμότητα και επαγρύπνηση σε περίπτωση που η κυβέρνηση αθετήσει τις δεσμεύσεις της.

Στην πιο δύσκολη καμπή του αγώνα τους , οι διοικητικοί , τη στιγμή που έχουν καταφέρει να είναι σε άμεση διαπραγμάτευση με τον υπουργό , τη στιγμή που έχουν συσπειρώσει γύρω από τον αγώνα τους το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας ( φοιτητές ,καθηγητές ) , ενώ παράλληλα βρίσκονται αντιμέτωποι με τα αστικά μέσα ενημέρωσης τα οποία υπονομεύουν με κάθε τρόπο τον αγώνα τους για δωρεάν και δημόσιο πανεπιστήμιο , φαίνεται ότι έχουν να αντιμετωπίσουν και τους κάθε λογής «εργατοπατέρες » οι οποίοι προσπαθούν να κόψουν και να ράψουν τους στόχους του αγώνα τους . Η στάση αυτή από μέρους των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είναι άκρως προβληματική , γιατί στηρίζεται σε μια προφορική δέσμευση του υπουργού « στο λόγo της τιμής του » , κάτι που σε καμία περίπτωση δε διασφαλίζει τους εργαζόμενους .

Πλαίσιο 5/12

Δεκέμβριος του 2008. Ένας χρόνος φτάνει στο τέλος του. Bιώνουμε τις πρώτες συνέπειες της κρίσης και έντονη καταστολή. Δεκέμβριος του 2013. Αντιμετωπίζουμε το πιο αυταρχικό πρόσωπο των «από πάνω» και της πολιτικής τους, που προσπαθούν να κάνουν την κρίση ευκαιρία. Πώς; Υποτιμώντας τις ζωές μας όλο και πιο έντονα, με επίθεση σε κάθε επίπεδο. Και τα καταφέρνουν… Δεν είναι τυχαίο ότι εκατοντάδες μεγαλοεπιχειρήσεις το 2012 πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους. Η νεολαία από τη μεριά της, νιώθει ολοένα και περισσότερο την πίεση που της ασκείται, ξέρει ότι θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της…

Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου στις 6 Δεκέμβρη του 2008, ήταν η σπίθα που άναψε το φιτίλι. Ένας 15χρονος μαθητής, θύμα της κρατικής καταστολής, δολοφονήθηκε γιατί δεν ανεχόταν την αυθαιρεσία της. Οι επόμενες μέρες που ακολούθησαν με τη νεολαία να εξεγείρεται, ήταν ο απόηχος που άφησε η σφαίρα. Ήταν η κοινώς αποδεκτή σκέψη ότι η σφαίρα αυτή θα ανέτρεπε το κοινωνικοπολιτικό σκηνικό της χώρας, θα διατάρασσε την «κανονικότητα» και τη νηνεμία στην οποία είχε βυθιστεί η νεολαία. Η έκρηξη του Δεκέμβρη ήταν το «ως εδώ» και το ξέσπασμα των νέων απέναντι στην πολιτική της τότε κυβερνώσας Νέας Δημοκρατίας. Από το εκπαιδευτικό σύστημα που τους ωθούσε στην εντατικοποίηση και τον ανταγωνισμό, μέχρι και την κατάπνιξη κάθε διαμαρτυρίας τους από τις δυνάμεις καταστολής.